|
Historia Antivilli rozpoczyna się po zjednoczeniu Niemiec nad jeziorem Krampnitzer See w Brandenburgii. Tam znajduje się była fabryka trykotu, przejęta i zlikwidowana przez Urząd Powierniczy. Groziła więc rozbiórka, a na działce z dostępem do jeziora miały powstać nowe budowle. Jednak Arno Brandlhuber wyczuł pismo nosem i zabezpieczył sobie ten obiekt. Nie zbudował niczego nowego. Lecz na ile to było możliwe zachował starą fabrykę z czasów NRD i dopasował do zmienionego użytkowania. I to za pomocą jak najbardziej radykalnych środków – właśnie „anty“. |
|
W Antywilli wiele myśli i historii przyjęło konkretny kształt: Od nowego podejścia do materialności, co do którego polecamy rozmowę Arno Brandlhubera z Anh-Ling Ngo, do inteligentnej koncepcji energii i klimatyzacji, która obywa się bez grubych warstw izolacji. Na końcu prezentacji podajemy kilka wskazówek na temat dodatkowych artykułów.
Tu koncentrujemy się na rozwiązaniach technicznych na progu. Ich historia splata się ściśle z historią Siedle.
|
|
Na konstrukcyjnej bazie Siedle Steel, rozpoznawalnej po typowym, kwadratowym dziurkowanym wzorze, powstał zgodnie z wymaganiami architekta półwyrób z odlewu aluminiowego. Artysta i ludwisarz Timo Klöppel zdjął kształt bezpośrednio z fasady, a odlew wykonała specjalna firma w Schwarzwaldzie. Z tego półfabrykatu Manufaktura Siedle wykonała zewnętrzną stację domofonową, która dosłownie stanowi jedność z fasadą. |
|
Aluminium nie poddane obróbce będzie się utleniać i wietrzeć. To zamierzony efekt, który będzie występował tak samo na innych elementach konstrukcyjnych z tego samego materiału. Brandlhuber nadaje historii, życiu doczesnemu i zawłaszczeniu własną wartość w swojej architekturze. W zachowaniu tej powłoki budynku za pomocą typowego dla NRD tynku ta postawa znajduje swój wręcz symboliczny wyraz. Ale ma ona jeszcze jeden aspekt: Przedsiębiorstwo Siedle przed ponad dwoma wiekami miało swoje początki w odlewni dla Schwarzwaldzkiej manufaktury zegarów. Także ta historia znajduje swoje odbicie w zewnętrznej stacji domofonowej Antywilli– jako powrót do korzeni przedsiębiorstwa z tradycjami. |
|
Kolejną widoczną cechą Antivilli są niedokładnie wybite otwory okienne. Aby odzwierciedlić to specjalne spojrzenie na zewnątrz na obrazie wideo z progu, firma Siedle przesunęła do tyłu kamerę z polem widzenia 180°. |
|
Wynik: Brzegi obiektywu kamery ograniczają pole widzenia w podobny sposób jak otwory okienne.
Tak jak zewnętrzna stacja domofonowa, powierzchnie wszystkich stacji wewnętrznych składają się z nie poddanego obróbce aluminium, na którym pojawią się ślady jego użycia. |
|
Były „Barak kultury“ Architekt w swojej własnej interpretacji ochrony stanu istniejącego przeznaczył również do nowego użytkowania. Jako wynik warsztatów ze studentami architektury powstała pewnego rodzaju betonowa zjawa zrujnowanej chaty. Mieści się tu dodatkowe mieszkanie w pewnej odległości od budynku fabrycznego. |
|
Siedle Scope jest jednocześnie podstawą Siedle App. Dzięki temu mobilny próg Antywilli sięga aż do brzegu jeziora, gdzie mieszkańcy widzą na swoim iPhonie lub iPadzie, kto stoi przed drzwiami. |
|
Także na przyciskach dzwonka znajdziemy oddźwięk byłego zakładu VEB Obertrikotagen: Są one opisane starymi częściami zakładu. Detal, który wzbudza wiele uznania u byłych pracowników. Jak wielu w ogóle cieszy się z tego, jeżeli budynek przeciwstawia się zrównującej szalonej renowacji. Tu nie pozostanie żaden relikt, przeciwnie: Właśnie inteligentne zawłaszczenie stanu istniejącego, właśnie rezygnacja z perfekcji i wyposażenia High-Tech czynią z Antywilli właśnie przekorny gest w odniesieniu do awangardy.
O Arno Brandlhuberze i obiekcie Antivilla:
> Artykuł z „Aspekte“, ZDF
> Projekt Antivilla na ARCH+ 208
> designlines w rozmowie z Arno Brandlhuberem |
|
Artysta Timo Klöppel pobrał w czasochłonnym procesie odcisk fasady w silikonie. Posłużył on w zakładach aluminiowych Villingen jako negatyw do formy odlewniczej.
> Strona internetowa artysty
|
|
|