|
| Czy uda się sprowadzić do wspólnego mianownika obecny rozwój architektury w Berlinie? Czy istnieje więc architektura specyficzna dla Berlina – a jeżeli tak, to co ją tworzy? O tym dyskutowali Nikolaus Kuhnert i Anh-Linh Ngo z ARCH+ oraz krytyk architektury Florian Heilmeyer z architektami z dziesięciu biur. |
|
|
|
Punktem wyjścia do dyskusji była teza Heilmeyera, że w Berlinie rozwinęła się strategia architektoniczna z praktyki przyswajania przestrzeni: „W tym rozumieniu widzimy tu może rzeczywiście prototypy architektury, która nie musi być ‚gotowa’ i która także typologicznie nie musi już być jednoznacznie przyporządkowywana do starych kategorii. Architektura, która rekonstruuje prowizorium nie jako puste kulisy lat 90-tych XX wieku, lecz tworzy specyficzne i trwałe przestrzenie na chwilę obecną i przyszłość." (Artykuł „Raumrohlinge“ [„Przestrzenne półfabrykaty”,] ARCH+ 201/202 o Berlinie)
Zdjęcie: Florian Heilmeyer |
|
|
W dyskusji wzięli udział przedstawiciele biur archiektonicznych przedstawionych w Berlińskim wydaniu ARCH+ : Anderhalten Architekten, Oda Pälmke PE-P, Wenk und Wiese Architekten, Martin Heberle & Christof Mayer, Robertneun™, realarchitektur, augustin und frank architekten, Sauerbruch Hutton, brandlhuber+, raumlaborberlin.
Zdjęcie: Anh-Linh Ngo, ARCH+, podczas rozmowy z Prezesem Siedle Hansgeorgiem Derksem |
|
|
Uczestnicy dyskutują o tezach Heilmeyera, które wzbudzają wielkie kontrowersje. Zgoda zapanowała jednakże w dwóch punktach: krytyka braku budownictwa sozjalnego w stolicy – i w radykalnym odrzuceniu nowego „Berlińskiego stylu“. Nie ma żadnego powodu, jak twierdzą obecni architekci, aby kulturę budowlaną Berlina czynić romantyczną, w końcu przecież przedstawione budowle wystarczająco często są wynikiem przymusu kultury budowlanej i budżetu.
Zdjęcie: Od lewej do prawej: Georg Augustin (augustin und frank architekten), Christof Mayer (Martin Heberle & Christof Mayer), Arno Brandlhuber (brandlhuber+).
(Zdjęcia: David von Becker) |
|
|
