Norwegian National Opera & Ballett

Een bijzonderheid van het gebouw is het begaanbare dak met een oppervlak van bijna 40.000 vierkante meter. De plaats voor hoge cultuur verandert zo in een publieke ruimte, gebruikt door passanten - een hoogst democratisch initiatief.

Subtiel stijgt een reusachtige, meermaals doorbroken helling uit Carrara marmer omhoog naar een gebouwconstructie, die ondanks zijn gigantische aanwezigheid zacht en zwevend werkt. Daar draagt onder anderen de bijzondere materialiteit aan bij: de toneelkap lieten de architecten compleet met aluminium bekleden.

Het zacht glimmende, gestructureerde materiaal reflecteert het daglicht en geeft het gebouw lichtheid.

Meer was hier minder: de vrijstaande communicatiezuilen uit geborsteld edelstaal laten het subtiele gebouwcasco onaangeroerd, en hun verminderde vormentaal versterkt nog de bijzondere identiteit van de gevel.

Communicatiezuil uit de Designlijn Siedle Steel, met videocamera, deurluidspreker, digitaal codeslot, oproeptoets en tweede oproeptoets voor mensen in een rolstoel op passende inbouwhoogte.

Het basis idee van het ontwerp was een vrij toegankelijk daklandschap als nieuwe publieke stedelijke ruimte. Daarmee won Snøhetta in de wedstrijd tegen meer dan 200 andere deelnemers.

Snøhetta werkte voor de omzetting samen met verschillende kunstenaars. De oppervlakken van het gebouwcomplex werden vormgegeven door Kristian Blystad, Kalle Grude en Jorunn Sannes als spel van gladde, ruwe en gestructureerde vlakken. De Deen Olafur Eliasson ontwierp lichtboxen voor de eveneens publiek toegankelijke foyer.

Het massieve edelstaal van de gebouwcommunicatie voegt zich met haar noodzakelijke aanwezigheid in de architectuur, zonder haar in haar veelvoud te domineren.

Communicatie-installatie uit de Designlijn Siedle Steel met LED spot, deurluidspreker, oproeptoets en een tweede oproeptoets op de juiste hoogte voor rolstoelen.

Alle installaties van de Designlijn Siedle Steel plant Siedle als individuele producten en plant zij individueel. Daarmee kunnen de specifieke bouwkundige situatie en de betreffende vereisten aan de functionaliteit individueel worden aangepast.

Bij de opera in Oslo waren dit bovenal de barrièrevrije uitrusting van de gebouwcommunicatie evenals de integratie van de toegangscontrole van een andere aanbieder.