Antivilla
Locatie: Krampnitz bij Berlijn

Architectuur: brandlhuber+, Berlin
Elektroplanning: Siedle

Arno Brandlhuber is bekend om buitengewone aanzichten, ontwerpen en gebouwen. Het is dus geen verrassing, dat ook de deurcommunicatie van zijn Antivilla buiten het gebruikelijke ligt. Siedle heeft haar naar de ideeën van de architect ontworpen en gebouwd. Als voortzetting van het gebouw met andere middelen – en in het snijpunt van twee gezichten.
De geschiedenis van de Antivilla begint na de hervereniging aan de Krampnitzer See in Brandenburg. Daar staat een voormalige kledingfabriek, die door Treuhand was overgenomen en afgeschreven. Nu dreigde de afbraak, op het grondstuk met toegang naar met meer moest nieuwbouw ontstaan. Maar Arno Brandlhuber hoorde er over en heeft het object beschermd. Hij heeft niet nieuw gebouwd. Maar de DDR fabriek zoveel mogelijk behouden en aangepast aan een veranderde toepassing. Met doorgaans radicale middelen – „anti“ dus.
In de Antivilla hebben veel gedachten en geschiedenis vorm aangenomen: Van een nieuwe omgang met de materialiteit, waarvoor wij het gesprek van Arno Brandlhuber met Anh-Linh Ngo aanbevelen, tot aan een intelligent energie- en klimaatconcept, dat zonder dikke isolatielagen werkt. Wij geven aan het eind van de bijdrage enkele aanwijzingen over verdergaande bijdragen. Hier richten wij de focus op de techniek aan de drempel. Hun geschiedenis is nauw met die van Siedle verwoven.
Op de constructieve basis van Siedle Steel, te herkennen aan het typische, vierkante gatenpatroon, ontstond naar de opgaven van de architect een werkstuk uit gegoten aluminium. De vorm heeft de kunstenaar en klokgieter Timo Klöppel direct van de gevel overgenomen, gegoten heeft een speciale firma in het Zwarte Woud. Uit het ruwe materiaal heeft Siedle Manufaktur een deurstation gemaakt, dat letterlijk een wordt met de gevel.
Het onbehandelde aluminium zal oxideren en verweren. Een gewenst effect, dat net zo op verdere elementen van hetzelfde materiaal zal optreden. Brandlhuber geeft geschiedenis, tijdelijkheid en indruk een eigen waarde in zijn architectuur. Bij het behoud van het gebouwcasco met het typische DDR pleisterwerk vindt deze houding haar juist symbolische uiting. Maar zij heeft nog een verder aspect: De onderneming Siedle werd meer dan twee eeuwen geleden opgericht in een gieterij voor de klokkenindustrie in het Zwarte Woud. Ook deze geschiedenis is terug te vinden in het deurstation van de Antivilla – als terugkeer naar de wortels van een traditionele onderneming.
Een verder zichtbaar kenmerk van de Antivilla zijn de groot uitgevallen vensteropeningen. Om deze speciale blik naar buiten in het videobeeld vanaf de drempel te vangen, heeft Siedle een camera met 180° zichtveld naar achteren verplaatst.
Resultaat: De randen van de camera-opening begrenzen het zichtveld op heel gelijke wijze als de vensteropeningen.

Zoals het deurstation bestaan de oppervlakken van alle binnenstations uit onbehandeld aluminium, dat sporen van gebruik zal ontwikkelen.
De voormalige „Cultuurbarak“ heeft de architect in zijn eigen interpretatie van het behoud van het bestaande gebouw eveneens een nieuwe functie toebedeeld. Als resultaat van een workshop met architectuurstudenten ontstond een wederopbouw als een soort eerbetoon aan de ingestortte hut. Het herbergt een additionele domicilie op kleine afstand van het fabrieksgebouw.
Siedle Scope is tegelijkertijd basis voor de Siedle App. Dankzij haar reikt de mobiele drempel van de Antivilla tot aan de oever van het meer, waar de bewoners op hun iPhone of iPad zien, wie er voor de deur staat.
Ook op de beltoetsen vindt een weerklank van de vroegere VEB Obertrikodagen plaats: Zij zijn met de oude fabrieksdelen beletterd. Een detail, dat bij de voormalige medewerkers veel herkenning opwekt. Zoals velen er sowieso blij over zijn, wanneer een gebouw zich tegen de egaliserende saneringswoede verzet. Zolang het geen relikwie blijft, in tegendeel: Juist het intelligente gebruik van de bestaande bouw, juist het voorbijgaan aan perfectie en high-tech uitbreiding maken van de Antivilla in een juist omgekeerde geste tot Avant-garde.

Over Arno Brandlhuber en de Antivilla:
> Bijdrage uit „Aspekte“, ZDF
> Het project Antivilla in de ARCH+ 208
> designlines in gesprek met Arno Brandlhuber
De kunstenaar Timo Klöppel nam in een tijdrovend proces een siliconenafdruk van de gevel. Dit diende voor de aluminiumwerkplaats Villigen als negatief voor de gietvorm.

> Naar de website van de kunstenaar
Interview
© 2020 S. Siedle & Söhne OHG
Twitter Facebook TOP